Sint-Augustinuskerk

Duyschot/Müller-orgel

Het orgel in de Sint-Augustinuskerk werd gebouwd in 1707 door Johannes Duyschot en zijn zoon Andries. Het werd aanvankelijk gebouwd voor de oude Lutherse Kerk in de Suikerpoort. In 1742, toen de huidige kerk aan de Zuidsingel gereed was, werd het daar geplaatst en door de ontwerper van het gebouw, stadsarchitect Jan de Muynck, aan de nieuwe omgeving aangepast. Het grote beeld van koning David dateert uit die tijd. Het werd, evenals het lofwerk en de fraaie consoles onder de torens van het rugpositief, vervaardigd door de toen zeer bekende Middelburgse beeldhouwer Gerard de Grendel. Door Johann Heinrich Hartmann Bätz en Albertus van Os werd toen ook het rugpositief aan het orgel toegevoegd. Dit werd in 1754 belangrijk uitgebreid door Johann Caspar Müller.

In de loop van de tijd onderging het orgel enige, gelukkig niet al te ingrijpende wijzigingen. Het meest ingrijpend mag genoemd worden dat in 1912 de Mixtuur en de Dulciaan van het rugpositief, naar de geest van die tijd, werden vervangen door een Gamba en Voix Céleste. De Mixtuur en Dulciaan zijn in 1964 door W. van Leeuwen Gzn. gereconstrueerd. Het hoofdwerk is, op de discant van de Trompet 8’ na, nog geheel zoals Duyschot het bouwde. Al in 1717 verwisselde Jacob Francois Moreau de Trompet 8’ disc. voor een Vox Humana 8’. In 1822 herstelde Frederik van der Weele, de Middelburgse stadsorgelmaker in die tijd, de oorspronkelijke dispositie weer. Bij weinig Nederlandse historische orgels is zoveel van het oorspronkelijke stemmenmateriaal bewaard gebleven.